Zeneca Dampt!
Belevenissen van een e-roker
Laatste artikelen

Mijn dampblog wordt gelezen. Door collega's op het werk, door familie en vrienden, en door mededampers van het e-rokenforum. De reacties zijn positief (dank!), dus ik tik door. Niet in het tempo van de afgelopen weken, maar wel regelmatig. Maar ik krijg op het werk en privé veel vragen over het dampen: “wat moet ik kopen om te kunnen beginnen?”, “ik heb gekeken op internet en zie door de bomen het bos niet meer”, etcetera.

Daarom vandaag: Zeneca's Rough Guide voor aankomende damper. Maar voor ik dat opschrijf, eerst even een serieuze disclaimer. Lees het goed en denk er goed over na. Komt-ie:

De lange-termijn effecten van e-roken (het verdampen en inhaleren van PG/VG dampvloeistof met eventueel toegevoegde smaakstoffen en nicotine) op het menselijk lichaam zijn niet bekend. De resultaten van het beschikbare medisch onderzoek zijn vooralsnog niet eenduidig. Als je besluit te gaan e-roken, doe je dat geheel voor eigen risico.

Voor dat je nu denkt “huh? Wat is dat voor gedoe?”, zal ik het even uitleggen. Ik ben na bestudering van een hoop informatie op internet zelf tot de conclusie gekomen dat het op dit moment niet mogelijk is om te weten hoe schadelijk dampen voor me is. Ik weet wel zeker dat het beter voor mijn gezondheid is om niet te dampen. En ik weet zeker dat gewoon roken extreem slecht voor mijn gezondheid is. Daarom ben ik overgestapt van gewoon roken naar e-roken. Mijn einddoel is: van mijn nicotineverslaving afkomen. Ik denk dat e-roken mij daarbij echt kan helpen. Dus dit zijn mijn overwegingen en dit is mijn conclusie. Iedereen moet dat voor zichtzelf uitmaken.

Dat is alles.

Dan nu naar de Rough Guide. Wat is de makkelijkste manier om met dampen te beginnen?

Stap 1: koop een eGo-T of eGo-C startersset.

Waar dan?

De starterssets zijn te koop bij vrijwel alle gespecialiseerde webshops. Ook daar is heel veel keus, en je weet als beginner niet wat vertrouwd is. Goed nieuws: het Kenniscentrum E-Roken (kcer.nl) heeft een soort van accreditatie (keurmerk) van webshops. Webshops met keurmerk vind je hier. Kijk even goed rond, want de prijzen verschillen en je hebt zo een paar Euro verdiend.

 Kost dat dan?

Reken voor een startersset ongeveer 40 Euro.

 Waarom een eGo? Heb je soms aandelen?

Daarom. En nee. Ik heb helemaal geen aandelen. Past niet bij mijn middle-of-the-road levensstijl. Maar zonder gekheid: de eGo is een soort standaard in het e-roken, ontwikkeld door de Chinese firma Joyetech. De standaard bestaat uit een bepaald formaat schroefdraad voor het koppelen van de batterij aan de verdamper. Daardoor kun je vele soorten atomizers en clearomizers op een eGo-batterij schroeven. Is handig, als het e-roken bevalt en je eens wat anders wilt.

...Atomizer? Clearomizer? WTF?

*Zucht*. En let een beetje op je woorden. 'Atomizers' en 'clearomizers' zijn verschillende soorten verdampers: het onderdeel van de e-sigaret dat met een klein gloeispiraaltje ('coil') e-liquid omzet in de damp die je inhaleert. Je kunt daar nog veel meer over vertellen maar dat hoeft niet. Onthoud dat een atomizer meestal een ondoorzichtig apparaatje is waar nog een tankje e-liquid in of op moet, en dat een clearomizer een doorzichtig tankje is met het gloeispiraaltje erin. Beide schroef je op de batterij; met beide kun je prima dampen.

Maar welke moet ik nemen, de eGo-T of de eGo-C?

De eGo-C. Dat is in feite het nieuwere versie van de eGo-T. Het enige maar belangrijke verschil is dat je bij de eGo-C de verdamper-unit in drie delen uit elkaar kunt halen: stalen omhulsel, onderkant en het verdampertje zelf, dat het eigenlijke werk doet. Daardoor kun je heel makkelijk het verdampertje vervangen. En dat is nodig, want die slijten en gaan stuk. Kan een paar weken duren of een paar maanden, maar ze gaan stuk. Als dat gebeurt, moet je bij de eGo-T een hele nieuwe verdamper-unit kopen. Kost tussen de 5 en 9 Euro. Bij de eGo-C hoef je alleen het verdampertje te kopen. Kost minder dan de helft. Daarom dus.

Dat is alles? Kan ik nu gaan bestellen?

Wacht even. De eGo-modellen kun je kopen met twee varianten verdampers en tankjes/mondstukjes, type A en type B.

Watte? Tankjes? Mondstukjes? Ik kan dit niet aan...

Rustig maar, komt goed. En sorry. Had ik moeten uitleggen. Bij de eGo-modellen wordt in de verdamper-unit een tankje geplaatst dat ook functioneert als mondstuk. Of andersom, whatever. Punt is dat er twee verschillende modellen verdamper-units zijn. Type A loopt taps toe richting de bovenkant ('conisch') en type B loopt recht richting de bovenkant ('cylindrisch'). Type A heeft kleinere tankjes dan type B. De tankjes zijn onderling niet uitwisselbaar. Welke je koopt, maakt niet zoveel uit. Ik heb beide modellen. Type A is vind ik mooier, maar Type B dampt beter. Daarentegen heb je bij type B meer last van lekkage van e-liquid dan type A. Maar wees gerust: ze passen allebei op dezelfde batterij, dus je kunt ze makkelijk allebei proberen.

Stap 2: koop een setje e-liquids erbij.

Welke dan? Er is zo ontzettend veel te koop...

Ai. Da's moeilijk. Er zijn inderdaad honderden, misschien wel duizenden smaken. En er zijn tientallen, zo niet honderden merken. Op de binnenlandse en buitenlandse fora vind je heel veel reviews en meningen. Maar de bottom-line is: wat een ander lekker vindt, hoef jij niet lekker te vinden. Je moet gewoon maar wat proberen. Bedenk wel dat het vinden van een liquid die net zo smaakt als jouw favoriete sigaret waarschijnlijk niet gaat lukken. Er zijn plenty liquids met tabakssmaak, maar een hijs van sigaret is toch wezenlijk anders dan een hijs van een e-sigaret.

 Snap ik. Dus ik moet gewoon maar wat kopen?

Hmm. Vind ik zelf ook nog een lastige. Ik probeer zoveel mogelijk liquids te kopen waarvan de herkomst en de samenstelling te achterhalen is. Sommige webshops vertellen waar hun liquids worden gemaakt en waar ze worden gecertificeerd. Dat zegt niet alles, maar wel iets. Pas op met stuntaanbiedingen en andere 'too good to be true' verhalen. Het gaat om spul dat je inhaleert dus doe wat je kan om je ervan te verzekeren dat het spul van hoge kwaliteit is. De e-liquids in de betere webshops kosten tussen de 3 en 5 Euro voor een flesje van 10ml. Daar kom ik in een week een heel end mee!

Snap ik ook. Hoe zit het met het nicotinegehalte?

Over het algemeen kun je de liquids in vier sterktes kopen: 0-6-12-18mg. Soms zelfs 24mg. 12 mg wordt vaak 'gemiddeld' genoemd.

Logisch. Welke moet ik kiezen?

Hangt ervan af wat je rookt. Ikzelf rookte Pall Mall Blauw. Pakje per dag. Is een lichte sigaret. Regelmatig dampen met 12mg liquid geeft me netto hetzelfde gevoel als mijn Pall Malls: het effect van de nicotine is voelbaar. Regelmatig dampen met 6mg is veel lichter. Lichter dan de lichtste sigaret. 18 mg is voor mij te zwaar: ik voel de nicotine dan de boel opjagen. Vergelijk jezelf met mijn voorbeeld en trek je conclusie.

Verder nog iets?

Neuh. Bestellen, op de post wachten en dampen maar!

Reacties (270)

Zoals beloofd vandaag het verhaal over de hardware. Maar voor ik dat vertel, wil ik graag even wat context geven. Om te voorkomen dat ik geschokte reacties krijg over zoveel onbezonnenheid en te voorkomen dat ik de hele tijd interventieteams van al dan niet samenwerkende hulpinstanties de deur moet wijzen.

Want ik ben een rustig, middle-of-the-road soort van mens. Geen thrillseeker. Geen YOLO. Ambtenaar, maar dan van het hardwerkende soort. Veel uren maken voor de B.V. Nederland. Keurig getrouwd, twee kinderen, oudste is een jongen, jongste is een meisje. Statistisch helemaal uitgebalanceerd. Schoenmaat 42. Geliefd door zijn oude moeder; neemt op gezette tijden een bloemetje mee voor zijn echtgenoot. Politiek gezien een ultieme middenfiguur. De naald van de Stemwijzer blijft om de paar jaar trillend hangen op precies hetzelfde plekje precies in het centrum van het politieke midden. Rijdt in een blauwe tweedehands ruime middenklasse auto van een niets-aan-de-hand Duits merk. Kortom: een verstandige, hardwerkende huisvader die altijd binnen alle lijntjes kleurt. En die roken als enige echte uitspatting heeft. Pakje blauwe Pall Mall per dag. Pats. Peuk in de brand. Naar binnen hijsen en weer uitdrukken. En dat een keer of 20 per dag.

Bent u er nog? Enfin, de hardware dus.

Trouwe lezers van dit dampblog weten dat ik naar mijn eerste startersetje keek als een kip naar het onweer. En dat het vullen van het eGo-tankje de eerste keer eindigde in een milieuramp op huiskamerniveau. Maar dat werd snel anders toen ik twee weekenden geleden eens even helemaal in de wereld van het dampen dook. Het eerste wat ik doorkreeg was dat verstuivers slijten, ook de atomizers van mijn eGo-T setje. Dat wist ik niet! Dat werd dus een snelle eerste gang naar de webwinkel, want ik las hier en daar dat de eGo-verstuivers maar een week meegaan. Blijkt mee te vallen, maar toch! De prijs viel me tegen: dik negen euro per stuk. Bij de webwinkel zag ik ook die intrigerende, kleurige tankjes met een mondstukje: clearomizers. Mooi! Leuk! Hebben! Wat kan je ermee? Maakt niet uit. Gewoon proberen. Dus ik kocht er eentje: een blauwe 1,6ml upgraded Vision eGo Transparent 2,4ohm clearomizer. 4 euro 50. Wie doet me wat. Ik zat er thuis ook echt even mee te spelen toen hij binnenkwam. Mooi metalen buisje erin, touwtje, lont, of weet-ik-veel (wick, natuurlijk). Het ding dampte echt geweldig en ik vond het eigenlijk veel leuker dan die wat saaie raamambtenarentankjes van de eGo-T.

Op het internet zag ik al snel dat er in het dampwereldje een heel rappe technologische ontwikkeling gaande is, van de brakke, lekkende pijpjes van een jaar of wat geleden tot de hausse aan vernieuwende producten (rebuildables, dual coil, variabele voltage etc, etc.). Alles voor de perfecte smaak, damp en gier. Ik vond het fascinerend en was met name gecharmeerd van clearomizers ('clearos') met verwisselbare coils en wicks. Ik leerde dat er een paar grote merken en types zijn. Vision. Kanger. Innokin. Justfog. Keek naar how-to en recensiefilmpjes op YouTube en wilde ze eigenlijk allemaal wel proberen. En het punt is: echt duur is het alllemaal niet. Mijn tweede clearo, een wickloze CE5+ kostte 4,95. Dat is, oh ironie, nog niet eens de prijs van een pakje sigaretten. En ook dat ding vond ik technisch interessant, mooi en hij dampte als de beste! Ik dacht nog, dit lijkt meer op de kickstart van een nieuwe hobby dan op het afbouwen van een verslaving...

Maar de clearos bevielen dus. Een paar dagen later kocht ik een zwarte Kanger MT3 en een blauwe T3 CC. Kon niet zien wat het verschil precies was maar vond ze allebei mooi. 4,50 per stuk; helaas waren de verwisselbare coils uitverkocht. Ik bestelde meteen een mini Vivi Nova mee. Daar werd zoveel over gesproken als een soort oer-clearo dat ik hem echt wilde proberen. Ietsje duurder, 11 euro, maar met twee extra coils erbij. Extra-bonus-hieperdepiep bij dit soort dingen is dat je steeds een leuk pakketje krijgt. Fijn! Dat ligt dan zo lekker op je te wachten als je thuiskomt. Openmaken, kleurige technische sophisticated topdingetjes met mooie logootjes eruit halen, beetje mee spelen... Herkenbaar? De mini Vivi Nova bleek trouwens een groteske m*therf*cker van een clearo te zijn, die als een soort waterhoofd op de wat treurig kleine eGo batterij was gespiest (1000mah, dus geen kleintje). Na enige zoekwerk wist ik nu dat daar een soort koppelstukje-sierhulsje-dinges tussen moest worden gezet.

Inmiddels had ik een e-sigaret-crisis achter de rug (zie één van de vorige verhalen), waarvan de essentie was: te weinig batterijen, te weinig opladers. Dat weekeinde (het paasweekeinde) bestelde ik dus twee stainless steel eGo-upgrade 1000mah batterijen bij mijn inmiddels vertrouwde webshop, plus natuurlijk het sier-tussenstukdingetje om de mini Vivi Nova netjes op de batterij te krijgen. Bij een andere webshop, die 10% korting gaf, bestelde ik met mijn ogen half dicht nog een hele eGo-c starterset (type A). Net iets meer dan dertig Euro voor het setje; vond ik niet duur. Daarmee had ik meteen de beschikking over de modulaire atomizers van eGo. Vond ik ook erg interessant. Dus telt u even mee: binnen dik twee weken had ik de volgende hardware aangeschaft:

  • 1 eGo-T knock-off startersset van evaporo.de, type B
  • 1 CE4 clearo
  • 1 CE5+ clearo plus vervangingsatomizers
  • 1 Kanger MT3 clearo
  • 1 Kanger T3 CC clearo
  • 1 mini Vivi Nova clearo plus koppelstuk
  • 2 originele eGo 1000mah upgrade batterijen
  • 1 eGo-c knock-off startersset, type A
  • een heel assortiment aan tankjes en spill-overcaps voor de eGo type A en type B atomizers

Maar daarmee was het nog niet klaar. Op het internet zag ik veel Amerikaanse reviews over 'dual coil' clearos. Met name een video over de Innokin i30 waarbij de reviewer het ding steeds 'the beast' noemde en, in een soort bizarre ontknopingsscene, een hijs nam en pak-em-beet twee kuub damp de wereld instuurde, maakte veel indruk. Wauw! Hogeschooldampen! Ik zocht ernaar maar zag dat het ding in Nederland niet verkrijgbaar is. Plotseling zag ik wel bij mijn vertrouwde webshop in Leiden een soortgelijke clearo als nieuw product staan: de Innokin Dual Coil iClear 16. En ik zag ook dat de voorraad zienderogen slonk. Dus die bestelde ik, met 5 extra coils. Volgens mij had ik de laatste...

Pfff, bizar verhaal dit. Moest af en toe denken aan Sméagol met zijn ring (“...my preciousss...”), maar dan met meer damp en minder Orks. Het laatste deeltje van dit verhaal komt voort uit het forum van het Kenniscentrum E-roken, (kcer.nl), waar ik mijn dampverhalen aankondig en waar ik regelmatig rondstruin op zoek naar informatie en interactie met andere dampers. Op een gegeven moment las ik een draadje waarbij een forumlid hoog opgaf van de Justfog clearos. Die kende ik nog niet. Toen ik ernaar zocht, zag ik dat een webshop de Justfog Maxi precies op dat moment in de aanbieding deed. Die bestelde ik ook nog. Schitterend ding. Ik damp er nu drie dagen mee, met 12mg Pallm liquid. Heerlijk.

Dusssss. Volg u het nog? Ik ga het lijstje hier nu niet herhalen, maar ik heb een hoop spullen. Batterijen, atomizers, laders, clearos. En ik ga ze allemaal zorgvuldig proberen. Dan rijst misschien de 'tussen-kunst-en-kitsch' vraag: wat heeft deze hardware allemaal gekost? Pfoeh. Even tellen. Ik zal het niet precies zeggen, maar het is tot nu toe ongeveer 180 Euro. Is dat veel? Weet ik niet. Zegt u er maar wat van. Na aftrek van het niet-kopen van 15 pakjes sigaretten van 7 Euro sta ik formeel op verlies.

Maar zo voelt het niet...

Reacties (322)

Ik ben nu dus een week of drie bezig. Ben een hoop wijzer geworden, heb getwijfeld, doorgezet en een revolutie in het rookhok ontketend. Heb een e-crisis overleefd (bedankt Lars!) en zit nu redelijk tevreden op de bank te tikken en te lurken aan mijn CE4 met daarin Magic Stardust 6 mg van @37. Lichtzoet maar lekker. Hele goede damp, klein beetje flash.

Wat ik drie weken geleden ook niet had kunnen bevroeden is hoeveel vapegear ik in korte tijd zou gaan verzamelen. Want dat is heel wat! Deels is dat te verklaren door het schier eindeloze aanbod van liquids, waar je je eigen favorieten in moet vinden. Maar het komt ook door de hoge 'gadgetfactor' van de hardware.

Eerst de liquids. Ik bestelde mijn eerste setje na een halve week dampen. Acht 10ml flesjes met van allles wat. Half tabak, half smaakjes. De meeste tabakssmaken vielen tegen: erg chemisch. En de hele dag zoetigheid dampen is ook niet alles. Gaat je tong krom van staan. Dus een beetje afwisselen is het devies. En al lezend op het KCER-forum krijg je meer zicht op merken, smaakjes, dikke/dunne damp, enzovoort, enzoverder. Dus bestel je nog eens wat. En zie je dat sommige webshops voor wènig liquids met korte houdbaarheidsdatum aanbieden. En dus bestel je nog eens wat.

Resultaat is nu dat ik een soort eigen mini-subsectie in de koelkast heb staan. Uit het zicht ("Pap! ga je leren wielrennen?") maar rijk gevuld. Waar vroeger de eieren stonden, zeg maar. En de boter. Een flinke doos kleine flesjes met vrolijk gekleurde dopjes. Het voordeel van de eGo-T is in dit verband dat je tankjes kunt vullen met kleine beetjes juice en van alles kunt proeven. Met een clearomizer met wicks is dat toch lastiger. Ik zit nog wel wat te zoeken naar de juiste hoeveelheid nicotine. Met 6mg sta ik lekker te dampen maar mis ik toch de 'fix' van een a'tje. En 18mg voel ik echt in mijn systeem als meedamp met de analoge rokers in het rookhok. De oplossing is nu dat ik een tankje 12 en een tankje 6 meeneem. Dus nu, na drie weken, heb ik het volgende geproefd:

  • Coffee 12mg van Evaporo. Favoriet. Fantastische smaak! Krikt zefls de smaak van de koffie op kantoor nog op!
  • Cherry 6mg van @37. Te zoet. Kromme tong.
  • Magic Stardust 6mg van @37. Lekker neutraal-zoetig. Goeie damp!
  • Classic Virginia 12mg van @37. 'The horror!' Weggegooid.
  • Toffee 12mg van @37. Meh. Kermis in Pernis.
  • Original Tobacco 18mg van Liqua. Van collega Els gekregen. Prima smaak, hakt er verdikkeme wel in. Maar ja, Els is een bikkel...
  • Whisky 12mg van Evaporo. Geweldige smaak maar niet voor overdag. Neem ik wel mee naar het café.
  • Pina Colada 11mg van Dekang. Meh. Zoet, weeiig. Weet trouwens niet eens hoe een echte pina colada smaakt.
  • Strawberry 6mg van Evaporo. Prima smaak, heel natuurlijk maar wel te zoet. Meer iets voor collega Ben.

En dan heb ik in de koelkast nog een stuk of tien smaakjes liggen. Ben het meest benieuwd naar DK TAB, want daar lees ik op de fora veel goede dingen over. Het zoeken is echter nog steeds naar een standaardmerk/smaak. Komt wel. Suggesties overigens welkom!

Tot zover de liquids. Het volgende verhaal zal gaan over de hardware, want daar ben ik echt onherroepelijk mee uit de bocht gevlogen. Laten we zeggen dat ze bij PayPal de laatste weken een merkbare piek hebben kunnen registreren. Rokende servers ("Wow! Did you see that? Who is this guy?!").

Wordt vervolgd!

Reacties (342)

De grappige, bijzondere ervaringen van de vorige weken leidden ertoe dat ik vrijdag besloot om een blog te gaan bijhouden. Het leek me leuk om mijn belevenissen in de kleurrijke, soms tegenstrijdige wereld van het dampen op te schrijven.

Ik had in het verleden al een domeinnaam gekocht en besloot om daar maar eens een site bij te gaan bouwen. Dat laatste was niet al te moeilijk. Met een sjabloon van Websitemaker (van mijndomein.nl) en een eigen foto (van damp natuurlijk) lukte het me vrijdagochtend om in een paar uur een eenvoudige, stijlvolle site te maken (toch?). Op zaterdag begon ik met het eerste artikeltje. Het ging best lekker, rustig achter mijn netbookje, af en toe een hijs nemend van mijn eGo. 's Avonds gingen mijn vrouw en ik uit eten met collega Evert en zijn vrouw, en ik stond tussen hoofd- en nagerecht keurig buiten te dampen. Niet binnen, want die discussie wiilde ik niet aangaan. Ik was, licht beneveld door de wijn, ook heel tevreden met mezelf. Ik had al vier dagen geen sigaretten meer gekocht (wel af en toe gebietst) en dat voelde goed. Ik zag aan de horizon voor het eerst een tabaksvrije (en uiteindelijk ook nicotinevrije) toekomst. Fijn!

Op zondag tikte ik rustig door aan de stukjes voor het blog. Ik dacht regelmatig met plezier terug aan de bizarre scenes in het rookhok op het werk: vrolijk dampende e-rokers die langzamerhand het rookhok veroveren. Inmiddels had ik ook doorgekregen dat e-roken een hoge gadgetfactor heeft. Ik had bij ebnferro.com een eerste clearomizer gekocht en later bij e-sigarets.nl een CE5+ met verwisselbare coil. Daar dampte ik de tweede helft van de week mee. En dat was lekker! Ze maken iets meer lawaai dan de tankjes van de eGo-T maar zien er leuker uit en bevatten meer liquid. Op vrijdag bestelde ik ook nog een mini Vivi Nova en twee Kangers: de T3 en de MT3. Hoppa. Ik zou niet zonder damp komen te zitten en had een paar hippe clearomizers! Ik overwoog ook nog om een extra batterij te kopen (zag mooie gegraveerde bij een paar webshops), maar dat kon wel wachten, dacht ik.

DUS NIET! Op zondagmiddag was mijn batterij leeg. De andere had ik de dag ervoor opgeladen, dus dat was geen probleem. Dacht ik. Maar de tweede batterij gaf na vier hijsen de geest. Leeg. Ik legde nummer 1 aan de lader, maar er gebeurde niks. Lampje van de lader bleef groen. Na een uur: geen stroom. Nummer 2 eraan: niks. Andere muurstekker (van mijn mobiel) eraan: niks. Ander stopcontact: niks. Batterij vegrendelen/ontgrendelen: niks. Conclusie: lader kapot. Had ik eerder die week als reservelader gekocht.

Shit. Geen batterij, geen damp. Geen damp, geen nicotine. Geen nicotine, stress. Het is triest, maar de dampers en rokers (en alle andere verslaafden in NL) weten wat ik bedoel. Natuurlijk kon ik zo naar de benzinepomp gaan om een pakje sigaretten te kopen, maar dat wilde ik niet. En deed ik ook niet. Eerst maar eens slapen, dacht ik. Morgen kijken we wel.

De volgende ochtend (paasmaandag) zou ik na het ontbijt naar een goede vriend gaan. Ik was vroeg wakker en zat met een kop koffie te balen van alles en van mezelf. Van de verslaving. Van de dag dat ik begon met roken (Stoer! Alleen bij het uitgaan. Kan best). Maar goed. Hoe kwam ik op paasmaandag in vredesnaam aan een goede lader of aan een batterij? Ik kon natuurlijk ook een pakje sigaretten kopen maar daar had ik gewoon weerzin tegen. Ik wilde niet roken maar dampen. Wat me daarin sterkte was het feit dat ik me de vorige week echt beter was gaan voelen. Niet alleen 's ochtends (meer lucht, minder slijm), maar ook overdag. Meer lucht, meer energie.

Toch kocht ik op weg naar mijn makker een pakje blauwe Camel. Ik rookte er eentje in de auto. Het was lekker en ik vloekte hartgrondig. Bij mijn makker rookte ik er nog een stuk of vijf. Tsja. Op weg naar huis stopte ik bij drie benzinepompen om te kijken of ze daar wegwerp e-sigaretten verkochten. Nope. "Een wat?". Zucht. Wel twee bij vier meter sigaretten, geen spullen om mee te dampen. Benzine, dat dan weer wel. Zucht.

Plotseling bedacht ik me dat collega Lars niet ver van mij vandaan woonde. Lars was weer voornamelijk terug aan de analoogjes, dus misschien... Ik belde hem op en legde de zaak uit. Twintig minuten later bracht hij drie batterijen langs (lader kon hij niet vinden). En nu zit ik  dit stukje te tikken. EGo ernaast, gevuld met Magic Stardust van @37. 6mg, lekker licht. Goeie, lobbige damp, klein beetje gier. En de cameltjes geef ik morgen aan Lars.

Zo. In het eerste artikel van dit blog beloofde ik uit te leggen hoe ik binnen twee weken veranderde van een sceptische beginner in een enthousiaste damper. Bij deze. U bent helemaal bij. Maar er zijn nog plenty dingen te ontdekken en overdenken over het dampen. Zonder gekheid: ik heb het gevoel dat we de komende tijd nog interessante ontwikkelingen gaan meemaken. E-roken zou zo maar echt kunnen gaan boomen maar er zijn dreigende bewegingen vanuit de Europese en nationale overheid. Daarnaast zit er ook onzekerheid en ongemak in het knusse dampwereldje. Er is dus genoeg om over te schrijven. De reacties op mijn verhalen zijn heel bemoedigend (dank!), dus ik blijf maar even doortikken.

EN DE STRIJD OM HET ROOKHOK GAAT DOOR!

Ook daar zal ik verslag van blijven doen...

Reacties (283)

Op maandagochtend ging ik naar het werk. Geen ochtendsigaret, ook geen hijs van de e-sigaret. Daar had ik geen zin in. Ik had het druk en ik was gespannen. Op dinsdag moest ik een belangrijke presentatie geven: de hele dag op pad, verstandige dingen zeggen en dat zonder sigaretten. Ik dampte vooral in het rookhok, met af en toe een hijs achter het bureau. Ik rookte die dag één gewone sigaret. Die hakte er enorm in! 's Avonds kocht ik bij e-sigarets.nl nog een CE5+ Changeable Coil clearomizer met vijf reserve verdampers.

Op dinsdag ging het een beetje fout. Ik dampte er lekker op los, maar na mijn presentatie en de daaropvolgende borrel rookte ik zomaar vijf gewone sigaretten. Ik had geen zin in gezeur over mijn e-sigaret en omdat ik niet wilde bietsen, kocht ik zelf nog een pakje Marlboro Lights. Dat voelde niet goed en 's avonds kreeg ik er ook nog voor op mijn kop van mijn vrouw. Het goeie nieuws was dat mijn pakketje van ebnferro was aangekomen. Flesjes! Smaakjes! Clearomizer! Extra tankjes!

De volgende ochtend vulde ik een tankje van de eGo met 6mg Classic Virginia van @37, het huismerk van ebnferro. In een extra tankje deed ik 6mg Cherry, ook van @37. Bij het vullen merkte ik al dat de Classic Virginia een heel sterke, onplezierige lucht had. Op het werk nam ik in het rookhok voorzichtig een hijs en ging bijna over mijn nek. Wat een verschrikkelijke lucht! Onbeschrijfelijk. Pernis op de Dag des Oordeels! Een rottend lijk overgoten met Glorix! Jakkes. Ik probeerde het nog een paar keer om te kijken of het beter zou gaan. Els kwam ook binnen en zag me worstelen. We lachten er samen om en ik ging over op de Cherry. Iets beter, maar ook niet geweldig. Te zoet, chemisch. Els beloofde me een beetje van haar tabaksliquid te geven.

In de middag ontstond in het rookhok een bijzondere situatie. Op een gegeven moment stonden Els, Ben en ik dampend te kletsen: "heeeeerlijk. Wat heb jij erin? Aardbei? Lekker? Dampt goed, man! Jemig wat dampt dat lekker!" Enzovoort. Er stonden nog twee collega's in het hok die analoog aan het roken waren. En die keken totaal verbijsterd naar het lawaaiige spektakelstuk dat wij opvoerden. Want niet alleen overtraden we luidkeels de mores van het rookhok (niet teveel praten, iedereen lekker laten paffen), maar WE WAREN IN DE MEERDERHEID. Dat gebeurde de volgende dag nog een paar keer. We maakten er een hele act van: drie of vier vrolijk dampende e-rokers in het hok tegenover 2-3 analoge rokers. En je voelde het gebeuren. Verbazing. Nieuwsgierigheid. Huh? Wat is dit? Hoe kan dit? Wat kost dat? Kortom: REVOLUTIE IN HET ROOKHOK!

Reacties (249)

Het hele weekend van 23/24 maart stond in het teken van e-roken. Maar dan ook helemaal. Want ik ben een man en die kunnen zo lekker maniakaal doorschieten in wat ze doen. Hoor ik wel eens...

Enfin, ik dacht: ik duik er maar eens helemaal in. Youtube, wikipedia, fora, webshops, alles. Het Kenniscentrum Electronisch Roken (KCER) bleek een heel goed startpunt, vooral het forum. Dat bevatte echt heel veel informatie. En een mooi overzicht van webshops, met zelfs een soort kwaliteitscertificering erbij. Tsjee! Ik wilde een webshop vinden om e-liquids te kopen, maar eerst wilde ik me het jargon eigen maken. Want dat wordt nergens echt goed uitgelegd.

Na een paar uur was ik echt wijzer. Ik wist nu ongeveer hoe de technologie van het dampen werkte en dat alle electrische sigaretten bestaan uit drie elementen: een batterij, een verdamper, en een voorraadje e-liquid. En dat wordt door verschillende fabrikanten op verschilllende manieren in een specifieke e-sigaret verwerkt. Ik leerde ook dat de fabrikant Joyetech een heel grote speler was die een soort standaard op de markt had gebracht: een bepaald formaat schroefdraad waardoor verschillende soorten merken en soorten batterijen en verdampers door elkaar kunnen worden gebruikt. En ik wist het verschil tussen een atomizer, cartomizer en clearomizer. Het zijn verschillende soorten verdampers. En verschillende merken daarin hebben verschillende kwaliteiten.

De discussie over de beste batterij/verstuivercombinatie op internet is overweldigend. Het gaat daarbij om drie dingen: 'vapor' (hoeveelheid damp en de temperatuur daarvan), 'throat hit' (in het Nederlands: 'gier', de prikkeling achter in de keel) en 'taste' (smaak). Op fora en op youtube vind je een duizelingwekkende hoeveelheid discussies en recensies. Het enthousiasme daarin is aanstekelijk: je leest en ziet blije dampers die vaak vertellen hoe lang ze al van de tabak af zijn. Veel leden van fora hebben een soort ticker onder hun berichten staan:

Ik kreeg het merkwaardige beeld van een grote groep mensen die fanatiek dampend van hun rookverslaving af probeert te komen. Licht paradoxaal. Het deed me terugdenken aan de vrees die ik zelf had, namelijk dat het middel uiteindelijk erger blijkt te zijn dan de kwaal. Maar goed.

Naast de e-sigaret is het andere belangrijke element bij e-roken natuurlijk de vloeistof. Ik leerde dat die bestaat uit een dampvloeistof (PG, propyleenglycol en/of VG, plantaardige glycerine), een smaakstof en eventueel nicotine in een bepaalde dosering. Je hebt dus 'zware' vloeistof, 'lichte' vloeistof en nicotinevrije vloeistof.

Ook hierbij is het aanbod op internet overweldigend. Er zijn heel veel merken en nog veel meer smaken. Honderden, misschien wel duizenden. Appel. Chocola. Watermeloen. Venkel (!). Alle mogelijke tabaksvarianten met en zonder menthol. Whisky. Cognac. Enzovoort, enzoverder. En ook hier wordt er volop gediscussieerd: VG is wat dikker en wat zoeter en geeft meer damp; PG is neutraler en makkelijker in gebruik. En je hebt verschillende verhoudingen PG/VG, verschillende smaken, etc. etc. 

Maar ik had inmiddels een goed beeld van de hardware en de software. En ik merkte dat ik enthousiast begon te worden, ook omdat ik weinig moeite had om de sigaretten te weerstaan. Af en toe had ik wel een acute aanval van heel erg trek hebben in een sigaret, maar het viel echt mee.

Op zondag keek ik nog een hele hoop "how-to" en review videos op YouTube. Die variëren van professioneel en informatief tot aandoenlijk grappig. Favoriet waren de videos van Andruless: grappig en informatief. Hieronder kun je er eentje bekijken: "vaping for beginners".

Tot slot zocht en vond ik een webshop om een eerste bestelling van e-liquid en wat reserve-onderdelen te bestellen. Na veel kijken en vergelijken werd het ebnferro.com. Ik kocht 8 flesjes liquid in verschillende sterktes en smaken (ook tabak), twee extra atomizers voor mijn eGo (want die zijn op een gegeven moment gewoon op), en een extra lader. Maar ik kocht ook nog wat extra tankjes en een eerste clearomizer: de 1,6 ml. Vision eGo. Dat is een wegwerpmodel. Ik wilde ook het model met vervangbare verstuiver (de CE5+), maar die was uitverkocht.

Op zondagavond ging ik naar bed met een kop vol informatie en een soort van voornemen: geen tabak meer roken, maar dampen met steeds minder nicotine. En er maar eens helemaal voor gaan. Verdikkeme!

Reacties (280)

Op donderdag liep ik met e-sigaret en een extra tankje naar mijn werk. Ik rookte eerst mijn laatste Pall Mall maar eens op en gooide mismoedig het pakje in de vuilnisbak. Het was een drukke dag op het werk, en ik nam tussendoor af en toe een hijs van mijn EgO (koffiesmaak, nog steeds). Hoewel, "af en toe"... Een heleboel af en toe zal ik maar zeggen. En dan maakte ik ook nog regelmatig de vertrouwde gang naar het rookhok. Ik liep rond als een hond die zijn mand niet kan vinden. Was ook gespannen. Deed ik hier goed aan? Wat wist ik eigenlijk over de gevolgen van e-roken voor je longen? Niets, behalve het welles/nietes in een paar van die typische internetdiscussies tussen overtuigde voor- en tegenstanders. En zou het middel niet erger dan de kwaal zijn? Dat ik in plaats van twintig keer per dag een sigaret opsteken, de hele dag aan dat ding zit te lurken? Dan kan ik net zo goed een permanent nicotine-infuus aanbrengen en alvast op de intensive care gaan liggen...

's Middags rookte ik een analoge peuk met Henk. Die bevestigde mijn eerdere gedachten: "maak je geen illusies: je blijft je nicotineverslaving keurig onderhouden, hoor!" Maar toch. Aan het einde van de avond bedacht ik me dat ik die dag maar twee sigaretten had gerookt en dat ik voor het eerst in lange tijd geen pakje sigaretten had gekocht bij de benzinepomp om de hoek. En dat was toch winst. Ja toch?

Op vrijdag bleef het ongemak bij me. 's Ochtends had ik geen sigaret om met een bak koffie de dag mee te beginnen, en ik had helemaal geen zin in een hijs van de Ego. Op weg naar het werk dampte ik wel even. Op het werk was het een echte 'vrijdag': weinig mensen, weinig overleg, rust om te werken. De dag verliep hetzelfde als de donderdag. Af en toe een hijs achter het bureau, af en toe het rookhok in. Ik was mijn mandje echt wel kwijt...

Aan het einde van de middag bietste ik een analoogje van een collega en rookte die peinzend op in het rookhok. Els kwam plotseling binnen, zag wat ik deed en schopte me tegen mijn been. "Sukkel! Kappen met die handel!". Ik vertelde haar dat het mijn eerste peuk van de dag was en dat stelde haar gerust.

's Avonds ging ik met mijn vrouw naar het café om de hoek. En zwichtte voor de verleiding: onderweg kocht ik een pakje blauwe Pall Mall. In het café vertelde ik mijn vrouw wat ik aan het doen was en liet ik haar de e-sigaret zien. Ik had het tot op dat moment thuis allemaal een beetje stiekem gedaan, uit angst om verwachtingen te wekken. Mijn lieve vrouw wil namelijk heel graag dat ik stop met roken. Ze luisterde goed, lachte om mijn ongemakkelijke verhaal en zei dat ze me zou steunen, onder het motto "alles beter dan een pakje per dag". Dat deed me goed!

Reacties (312)

Dat weekeinde dacht ik er af en toe aan. Op zondag gingen we met het gezin naar de verjaardag van mijn moeder in Egmond aan Zee. Af en toe sneakte ik naar buiten om een sigaret te roken. Hoe zou dat gaan dat met zo'n e-sigaret? Ik werd erg nieuwsgierig.

Op maandag na de middag liep ik bij Ben naar binnen. Hij had mijn setje. Twee batterijen, twee verstuivers, vijf mondstukjes die ook als tankje fungeren, en een oplader. In een mooi doosje. Alles van het merk "evaporo.de". Drie flesjes vloeistof erbij: twee keer coffee en een keer whisky. We hadden allebei geen tijd om er even mee te klooien, dus ik nam het setje mee naar mijn werkplek. Daar laadde ik de batterijen op en keek ik eens goed wat ik nou precies had. Ik voelde me erg opgelaten. Kamergenoot Evert zag me klooien, voelde mijn ongemak en lachte me vrolijk uit. Terecht, dacht ik.

's Avonds moest ik naar Dordrecht voor een conferentie de volgende dag. Ik wilde mijn e-sigaret meenemen en probeerde hem thuis aan de praat te krijgen. Dat lukte niet. Ik had weinig tijd en zat dom te friemelen met het tankje en het flesje vloeistof. ik knoeide enorm: overal vloeistof en een penetrante koffiekucht. Uiteindelijk kreeg ik het tankje gevuld. Ik stopte het in de atomizer en schroefde de batterij erop. Geen sjoege. En geen tijd. Ik vloekte, pakte het hele handeltje weer in en stapte chagarijnig in de auto op weg naar Dordrecht. Onderweg kocht ik twee pakjes blauwe Pall Mall. Twee keer €6,30. Auw. Ik besloot woensdag dan maar even hulp te vragen bij Henk of Ben.

Op woensdag liep ik naar Ben toe met het hele setje. Die vulde een tankje met coffee-liquid, stopte hem in de atomizer en kreeg hem aan de praat. Ik nam een hijs en merkte dat ik bijna niet durfde te inhaleren. Ik liep naar het rookhok, nam een paar voorzichtige trekjes en stak een Pall Mall op. Lekker, maar ik werd er niet vrolijk van. Wat was ik aan het doen? Een ingewikkeld apparaat kopen om geen sigaretten meer te hoeven kopen? Of om minder sigaretten te gaan roken? Het voelde heel raar om aan de e-sigaret te lurken: een hele cleane en pure manier om je nicotineverslaving in stand te houden. Dat voelde raar. Meer raar dan doorgaan met sigaretten roken. En dat is natuurlijk ook heel raar, want de e-sigaret geeft je dan wel je shot nicotine en een 'rookmomentje', maar niet de kankerverwekkende shit van gewone sigaretten. Een hoop raar, nietwaar?

Reacties (328)

Na mijn verwarrende zoektocht op internet had ik het een beetje opgegeven, Maar soms krijg je zomaar een zetje uit een onverwachte hoek. En dat kreeg ik op vrijdag 15 maart van een ander rookmaatje, Ben.

Ben is een joviale Amsterdammer met het uiterlijk van een Turkse worstelaar. Stoer, gedrongen en kaal. We zien mekaar een paar keer in de week in het rookhok. Toen ik daar die vrijdag binnenkwam, zag ik tot mijn stomme verbazing Ben staan met een e-sigaret in zijn mond. Ik vroeg hem wat hij in vredesnaam aan het doen was met zo'n raar ding. Hij zei "Is goed man, zo'n ding. Lekker dampen. Heb al een week geen sigaretten meer gerookt!". Ik liep naar hem toe om eens goed te kijken en rook plotseling een vage aarbeiengeur. "Jezus mina! Wat heb je erin? Dat is toch geen aardbeiensmaak?!" Ben knikte. "Strawberry! Zeker weten! Hartstikke lekker. Weinig nicotine erin, lekker dampen. Mijn dochter vindt het ook hellemaal goed. Pap, je ruikt weer lekker."

Ik wist me even geen houding te geven. Ben. Stoere Ben. Strawberry. Daar stond hij me met pretoogjes aan te kijken en te dampen. Ik vertelde Ben dat ik op internet door de bomen het bos niet meer zag. Ben haalde zijn schouders op en zei "mijn zwager heeft een stel van die setjes met vloeistof gekocht in Duitsland. Opladen, vloeistof erin en dampen maar. Heerlijk."

Op dat moment kwam Els binnen met haar e-sigaret. "Ha!", riep ze. "Heb je het gezien? Ben is ook om. Nu jij nog!". Ben zei "Moet je een setje? Kost een paar tientjes. Kan je zo van me overnemen met een paar flesjes erbij. Tientallen smaken." En voor ik het wist had ik "ja" gezegd. "Maandag neem ik het voor je mee", zei Ben.

Reacties (286)

Laat ik me eerst maar eens voorstellen. Zeneca is mijn internetnaam. Daarachter schuilt een man van 45, getrouwd, twee kinderen en werkzaam als beleidsadviseur bij een overheidsinstelling in Den Haag. Zoon van een tabakswinkelier; roker sinds 1985. Meerdere intens frustrerende stoppogingen gedaan. Van cold turkey via pleisters en pillen tot stoppen-met-roken apps op de telefoon. En nu dus aan de damp. Een mooi verhaal met een lange aanloop, dat ik kort zal vertellen. Vooraf nog even: de mensen die ik beschrijf zijn echt, maar hun namen niet. 

Na de zomervakantie van 2012 kwam collega Henk, een straffe roker, plotseling met een e-sigaret op het werk. Henk en ik rookten veel samen in het rookhok bij ons op kantoor. Ik vond het wel interessant maar eigenlijk ook helemaal niks. Het ding pruttelde af en toe wat amechtig en ik dreef er regelmatig de spot mee. Henk switchte nogal heen en weer tussen dat pruttelding en echte sigaretten en ik sloeg er op een gegeven moment geen acht meer op. In oktober zag ik ook een nieuwe collega, Lars, met een e-sigaret. Die vertelde me dat hij het ding in Frankrijk had gekocht en legde iets uit over de techniek. Geen teer, wel nicotine. Geen rook, wel damp. Weer was ik geïnteresseerd maar gleed het ook zomaar weer van me af. Ik legde de link gewoon niet tussen e-sigaretten en mogelijk stoppen met roken. En ik had het verrekte druk op het werk. Want zo gaat dat: geen tijd nemen om na te denken, wel veel tijd nemen om sigaretten te roken. Gezellig paffen en ouwehoeren met mijn vaste rookmaatjes. 

Eén daarvan was Els, een jong, intense vrouw die zichzelf als hardcore roker omschreef. Ook zij verscheen ergens half februari met een e-sigaret in het rookhok. Ik had haar een paar weken niet gezien en zei spottend "Ach jee, jij ook?" Els negeerde mijn spot ze barstte meteen los: "Zeneca! Het is geweldig! Ik doe dit nu een week of drie en heb bijna geen gewone sigaretten meer gerookt! En als ik het als hardcore roker kan, dan kan jij het ook, gemakkelijk zelfs!" Dat deed me wel wat. Rokers onthouden zich meestal van commentaar op de rookgewoonten van andere rokers. Willen geen gezeik aan hun kop. Maar deze sympathieke, directe aanval raakte me. Els gaf me de naam van een website waar ik spullen kon kopen en ik beloofde te gaan kijken. Dat deed ik echter niet. Ik had het weer eens druk-druk-druk. Herkent u het patroontje? 

Een week later zag ik Els weer in het rookhok en ze vroeg me of ik had gekeken op die website. Ik keek schaapachtig en zei dat het er niet van was gekomen. Els reageerde fel. "Kijk nou, man! Ik doe al een maand zonder sigaretten. Dat had ik nooit gedacht! Jij kunt het ook!". Ik beloofde wederom om te gaan kijken, en deed dat diezelfde avond. Ik googelde e-sigaret en sloot na anderhalf uur verbijsterd en ontmoedigd mijn browser. Wat een onvoorstelbare hoeveelheid webshops, gebruikersfora en verwarrende informatie! Wat een hoop totaal onbekende terminologie, merken en types! Atomizer, clearomizer, cartomizer, propyleenglycol, plantaardige glycerine, changeable coil, throat hit, e-juice, variable voltage... Kijk eens naar het plaatje hieronder, afkomstig van ebnferro.com. 

Ik had geen idee waar ik moest beginnen. Zelfs uit de vele 'beginnerssets' kon ik geen wijs worden. Ik wilde het wel eens proberen, maar wat en hoe in vredesnaam? Ik liep naar de tuin en stak een sigaret op, die ik halverwege wat sombertjes uitdrukte tussen de tientallen peuken in de asbak.

Reacties (239)
Laatste tweets
Artikelen